convinge
RoumainModifier
ÉtymologieModifier
- Du latin convicere
Verbe Modifier
Formes du verbe | |
---|---|
Forme | Flexion |
Infinitif | a convinge |
1re personne du singulier Présent de l’indicatif |
conving |
3e personne du singulier Présent du conjonctif |
să convingă |
Participe | convins |
Conjugaison | groupe III |
convinge \kon.ˈvin.ʤe\ 3e groupe (voir la conjugaison)
SynonymesModifier
PrononciationModifier
- (Région à préciser) : écouter « convinge [Prononciation ?] »