cumuló

Voir aussi : cumulo, cúmulo

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe cumular
Indicatif	Présent	(yo) cumuló
		(tú) cumuló
		(vos) cumuló
		(él/ella/usted) cumuló
		(nosotros-as) cumuló
		(vosotros-as) cumuló
		(os) cumuló
		(ellos-as/ustedes) cumuló
	Imparfait	(yo) cumuló
		(tú) cumuló
		(vos) cumuló
		(él/ella/usted) cumuló
		(nosotros-as) cumuló
		(vosotros-as) cumuló
		(os) cumuló
		(ellos-as/ustedes) cumuló
	Passé simple	(yo) cumuló
		(tú) cumuló
		(vos) cumuló
		(él/ella/usted) cumuló
		(nosotros-as) cumuló
		(vosotros-as) cumuló
		(os) cumuló
		(ellos-as/ustedes) cumuló
	Futur simple	(yo) cumuló
		(tú) cumuló
		(vos) cumuló
		(él/ella/usted) cumuló
		(nosotros-as) cumuló
		(vosotros-as) cumuló
		(os) cumuló
		(ellos-as/ustedes) cumuló

cumuló \ku.muˈlo\

1. Troisième personne du singulier du passé simple de l’indicatif de cumular.

Prononciation

• Madrid : \ku.muˈlo\
• Mexico, Bogota : \k(u).muˈlo\
• Santiago du Chili, Caracas : \ku.muˈlo\