cyclus
Latin modifier
Étymologie modifier
- Du grec ancien κύκλος, kýklos.
Nom commun modifier
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | cyclus | cyclī |
Vocatif | cycle | cyclī |
Accusatif | cyclum | cyclōs |
Génitif | cyclī | cyclōrum |
Datif | cyclō | cyclīs |
Ablatif | cyclō | cyclīs |
cyclus *\Prononciation ?\ masculin
- Cercle.
- cycli axium — (Isidore. Orig. 3, 36.)
- l'axe du cercle.
- cycli axium — (Isidore. Orig. 3, 36.)
- Cycle temporel, période d'années.
- Cycle, phase.
Synonymes modifier
Apparentés étymologiques modifier
Références modifier
- « cyclus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Néerlandais modifier
Étymologie modifier
- Du latin cyclus.
Nom commun modifier
cyclus \Prononciation ?\
Variantes modifier
Synonymes modifier
Taux de reconnaissance modifier
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 98,0 % des Flamands,
- 97,1 % des Néerlandais.
Prononciation modifier
- Pays-Bas : écouter « cyclus [Prononciation ?] »
Références modifier
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]