Voir aussi : dedina

Tchèque modifier

Étymologie modifier

 Dérivé de děd, avec le suffixe -ina.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif dědina dědiny
Génitif dědiny dědin
Datif dědině dědinám
Accusatif dědinu dědiny
Vocatif dědino dědiny
Locatif dědině dědinách
Instrumental dědinou dědinami

dědina \ɟɛɟɪna\ féminin

  1. (Désuet) (Dialectal) Patrimoine familial.
    • Dědina, původně veškeren majetek, který se určité osobě dostal dědictvím od předků jejích, tedy statek zděděný… — (« Dědina », dans Ottův slovník naučný)
  2. (Désuet) (Dialectal) Village.

Synonymes modifier

Références modifier