dañjer

Breton

Étymologie

Du moyen breton doanger.

Nom commun

Mutation	Singulier	Pluriel 1	Pluriel 2
Non muté	dañjer	dañjerioù	dañjeroù
Adoucissante	zañjer	zañjerioù	zañjeroù
Durcissante	tañjer	tañjerioù	tañjeroù

dañjer \ˈdãː.ʒɛr\ masculin

1. Danger.
   • Daoust d’an dañjerioù marvel […]. — (Paul Éluard, Al Lezenn, traduit par Yann-Ber Piriou, in Al Liamm, n^o 121, mars-avril 1967, page 137)

     Malgré les dangers mortels.

Dérivés

• dañjerus
• dañjerusted
• dizañjer

Vocabulaire apparenté par le sens

• argoll
• arvar
• riskl