daŭrigo

Voir aussi : daurigo

Espéranto

Étymologie

Composé de la racine daŭr (« durer »), du suffixe -ig- (« rendre, amener à ») et de la finale -o (substantif).

Nom commun

Cas	Singulier	Pluriel
Nominatif	daŭrigo \daw.ˈri.ɡo\	daŭrigoj \daw.ˈri.ɡoj\
Accusatif	daŭrigon \daw.ˈri.ɡon\	daŭrigojn \daw.ˈri.ɡojn\

daŭrigo \daw.ˈri.ɡo\     composition de racines de l’ekzercaro §13-15-17-19-21

1. Continuation, suite.
   • (Ekzercaro §13-15-17-19-21) La feino (Daŭrigo). > La fée (Suite)

Variantes orthographiques

• si pas de ŭ possible par le clavier : dauxrigo

Apparentés étymologiques

Académiques:

• daŭri (mot-racine UV ) : durer
• daŭro ( composition de racines de l’ekzercaro §25-40) : durée
• daŭrigi (composition UV de racines) : continuer

Prononciation

• France (Toulouse) : écouter « daŭrigo [Prononciation ?] »

Références

Bibliographie

• E. Grosjean-Maupin, Plena Vortaro de Esperanto, SAT, Parizo, 1934 (racine U.V-4OA)
• daŭrigo sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
• daŭrigo sur le site Reta-vortaro.de (RV)
• Composition "daŭr-ig-o" (à racines U.V.) présente dans l’Ekzercaro de la Fundamento (Ekzercaro,  R1 de l’Akademio de Esperanto).