da viken
Breton modifier
Étymologie modifier
- Composé de da (« à ») et de biken (« jamais ») (avec une mutation consonantique par adoucissement biken → viken).
Locution adverbiale modifier
da viken \daˈvikː.ɛn\
- À jamais, pour toujours.
- Hag e kredont e pado o huñvre da viken. — (Youenn Drezen, An dour en-dro dʼan inizi, Al Liamm, 1972, page 77)
- Et elles/ils croient que leur rêve durera à jamais.
- Soñjet em boa neuze e oa didud an ti, didud da viken. — (Jef Gedez, Huñvreoù Pêr Mortolod, An Alarcʼh Embannadurioù, 2005, page 57)
- J’ai alors pensé que la maison était inhabitée, inhabitée pour toujours.
- “Ne chomin ket amañ da viken, evel a ouzout. [...].” — (Yann Fulub Dupuy, Ar gariadez vaen, An Alarcʼh Embannadurioù, 2007, page 157)
- “Je ne resterai pas ici pour toujours, comme tu le sais. [...].”
- Hag e kredont e pado o huñvre da viken. — (Youenn Drezen, An dour en-dro dʼan inizi, Al Liamm, 1972, page 77)
Synonymes modifier
Références modifier
- Martial Ménard, Dictionnaire français-breton, Éditions Palantines, 2012, ISBN 978-2-35678069-0, page 756b, 1063a, 1333b