Latin modifier

Étymologie modifier

Neutre substantivé de daemonius (« divin, merveilleux »).

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif daemonium daemonia
Vocatif daemonium daemonia
Accusatif daemonium daemonia
Génitif daemoniī daemoniōrum
Datif daemoniō daemoniīs
Ablatif daemoniō daemoniīs

daemonium \Prononciation ?\ neutre

  1. Démon.

Synonymes modifier

Références modifier