damant
Français modifier
Forme de verbe modifier
Voir la conjugaison du verbe damer | ||
---|---|---|
Participe | Présent | damant |
damant \da.mɑ̃\
- Participe présent du verbe damer.
Anagrammes modifier
Breton modifier
Étymologie modifier
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun modifier
damant \ˈdãmːãnt\ masculin
- Embarras, scrupule.
- — « [...]. Pignit war-laez, traoù a zo war an daol, debrit hag evit hep damant. » — (Amable-Emmanuel Troude et Gabriel Milin, Labous ar Wirionez ha marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, page 106)
- — « [...]. Montez à l’étage, il y a des choses sur la table, mangez et buvez sans scrupule. »
- — « [...]. Pignit war-laez, traoù a zo war an daol, debrit hag evit hep damant. » — (Amable-Emmanuel Troude et Gabriel Milin, Labous ar Wirionez ha marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, page 106)
- Merci, pitié.
- Peine, soin, sollicitude, souci.
- Plainte.