Latin modifier

Étymologie modifier

De decipio (« tromper, abuser »).

Nom commun modifier

Cas Singulier
Nominatif deceptus
Vocatif deceptus
Accusatif deceptum
Génitif deceptūs
Datif deceptūi
ou deceptū
Ablatif deceptū

deceptus \Prononciation ?\ masculin

  1. Erreur, tromperie.

Forme de verbe modifier

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif deceptus deceptă deceptum deceptī deceptae deceptă
Vocatif decepte deceptă deceptum deceptī deceptae deceptă
Accusatif deceptum deceptăm deceptum deceptōs deceptās deceptă
Génitif deceptī deceptae deceptī deceptōrŭm deceptārŭm deceptōrŭm
Datif deceptō deceptae deceptō deceptīs deceptīs deceptīs
Ablatif deceptō deceptā deceptō deceptīs deceptīs deceptīs

deceptus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de decipio.

Références modifier