Voir aussi : Dekret

Polonais modifier

Étymologie modifier

Du latin decretum.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif dekret dekrety
Vocatif dekrecie dekrety
Accusatif dekret dekrety
Génitif dekreta dekretów
Locatif dekrecie dekretach
Datif dekretowi dekretom
Instrumental dekretem dekretami

dekret \dɛkrɛt\ masculin inanimé

  1. (Droit) Décret.
    • Nowy dekret daje rządowi szeroką władzę.

Quasi-synonymes modifier

Dérivés modifier

Voir aussi modifier

  • dekret sur l’encyclopédie Wikipédia (en polonais)  

Références modifier

Tchèque modifier

Étymologie modifier

Du latin decretum.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif dekret dekrety
Génitif dekretu dekretů
Datif dekretu dekretům
Accusatif dekret dekrety
Vocatif dekrete dekrety
Locatif dekretu dekretech
Instrumental dekretem dekrety

dekret \Prononciation ?\ masculin inanimé

  1. (Droit) Décret.
    • Dekret je nařízení hlavy státu nebo vlády, které má platnost práva.
      Un décret est un ordre du chef de l’État ou du gouvernement qui a force de loi.
    • Podle českého ministra zahraničí Karla Schwarzenberga nelze zrušit poválečné dekrety československého prezidenta Edvarda Beneše, které umožnily odsun německého obyvatelstva z Československa. — (novinky.cz)

Vocabulaire apparenté par le sens modifier

Voir aussi modifier

  • dekret sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque)