delicatus
LatinModifier
ÉtymologieModifier
- De deliciae (« délices »).
Adjectif Modifier
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | delicatus | delicată | delicatum | delicatī | delicatae | delicată |
Vocatif | delicate | delicată | delicatum | delicatī | delicatae | delicată |
Accusatif | delicatum | delicatăm | delicatum | delicatōs | delicatās | delicată |
Génitif | delicatī | delicatae | delicatī | delicatōrŭm | delicatārŭm | delicatōrŭm |
Datif | delicatō | delicatae | delicatō | delicatīs | delicatīs | delicatīs |
Ablatif | delicatō | delicatā | delicatō | delicatīs | delicatīs | delicatīs |
dēlicātus \Prononciation ?\ (comparatif : delicatior, superlatif : delicatissimus)
- Délicieux, attirant, plaisant.
- Délicat, doux, tendre, fin.
- Délicat, habitué aux douceurs, voluptueux.
- Délicat, chouchouté.
DérivésModifier
Nom commun Modifier
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | delicatus | delicatī |
Vocatif | delicate | delicatī |
Accusatif | delicatum | delicatōs |
Génitif | delicatī | delicatōrum |
Datif | delicatō | delicatīs |
Ablatif | delicatō | delicatīs |
delicatus \Prononciation ?\ masculin
- Favori, mignon.
- Amicos elegit, quibus etiam post eum principes ut et sibi et rei p. necessariis adquieverunt praecipueque sunt usi. Berenicen statim ab urbe dimisit, invitus, invitam. Quosdam e gratissimis delicatorum, quamquam tam artifices saltationis, ut mox scaenam tenuerint, non modo fovere prolixius, sed spectare omnino in publico coetu supersedit. — (Suétone, Vita divi Titi)
- Il choisit des amis d'un tel mérite que ses successeurs les conservèrent pour eux comme les meilleurs soutiens de l'État. Il renvoya Bérénice malgré lui et malgré elle. Il cessa de favoriser de ses libéralités quelques-uns de ses plus chers favoris. Quoiqu'ils fussent si habiles danseurs qu'ils brillèrent dans la suite sur la scène, il ne voulut plus même les voir en public.
- Amicos elegit, quibus etiam post eum principes ut et sibi et rei p. necessariis adquieverunt praecipueque sunt usi. Berenicen statim ab urbe dimisit, invitus, invitam. Quosdam e gratissimis delicatorum, quamquam tam artifices saltationis, ut mox scaenam tenuerint, non modo fovere prolixius, sed spectare omnino in publico coetu supersedit. — (Suétone, Vita divi Titi)
RéférencesModifier
- « delicatus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage