Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Depuis 1260 (moyen néerlandais). Descend de proto-germanique *delban (creuser). Rélations en proto-indo-européen sont moins claires. [1]

Verbe modifier

Présent Prétérit
ik delf dolf ou delfde
jij delft
hij, zij, het delft
wij delven dolven ou delfden
jullie delven
zij delven
u delft dolf
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben delvend gedolven

delven \Prononciation ?\ transitif

  1. Creuser.
    • Een kuil delven.
      Creuser un trou.
    • (Sens figuré) Het onderspit delven.
      Mordre la poussière.
  2. Extraire.
    • Goud delven.
      Chercher de l’or.
    • Kolen delven.
      Extraire du charbon.
    • Het delven van kobalt levert veel gezondheidsrisico’s op.
      L’extraction du cobalt présente beaucoup de risques pour la santé.

Synonymes modifier

Dérivés modifier

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[2] :
  • 97,1 % des Flamands,
  • 98,0 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Prononciation manquante. (Ajouter)

Références modifier

  1. Etymologiebank (nl)
  2. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]