Breton modifier

Étymologie modifier

Emprunt à l’ancien français damoisele.
À comparer avec demesell en cornique.

Nom commun modifier

Mutation Singulier Pluriel
Non muté dimezell dimezelled
Adoucissante zimezell zimezelled
Durcissante timezell timezelled

dimezell \dĩ.ˈmeː.zɛl\ féminin

  1. Demoiselle.
    • Eun dimezell hag a oa ken melen he bleo hag an aour. — (Jules Gros, Le Trésor du Breton parlé - 1 : Le langage figuré, Emgleo Breiz - Brud Nevez, 1970, page 40)
      Une demoiselle dont les cheveux étaient aussi jaunes (blonds ou dorés) que l’or.
  2. Mademoiselle.
    • « Dimezell Gwenn, n’houlfen ket hoc’h anoaziñ o kontañ traoù hag a dlefen mirout evidon hepken ha zoken o ankouaat. » — (Jakez Konan, Ur marc’hadour a Vontroulez, Al Liamm, 1981, page 22)
      « Mademoiselle Gwenn, je ne voudrais pas vous choquer en racontant des choses que je devrais garder seulement pour moi ou même les oublier. »

Variantes orthographiques modifier

Dérivés modifier

Prononciation modifier