ding
Français modifier
Étymologie modifier
- D’une onomatopée.
Onomatopée modifier
ding \diŋ\
Variantes modifier
Quasi-synonymes modifier
Prononciation modifier
- France (Yvelines) : écouter « ding [Prononciation ?] »
- France (Vosges) : écouter « ding [Prononciation ?] »
- France : écouter « ding [Prononciation ?] »
Anagrammes modifier
Allemand modifier
Forme de verbe modifier
ding \dɪŋ\
- Deuxième personne du singulier de l’impératif présent de dingen.
Prononciation modifier
- Berlin : écouter « ding [dɪŋ] »
Anglais modifier
Verbe modifier
ding
- Cabosser.
- Emettre un son métallique aigu.
Nom commun modifier
ding
Prononciation modifier
- Royaume-Uni (Sud de l'Angleterre) : écouter « ding [Prononciation ?] »
Afrikaans modifier
Étymologie modifier
- Voir le néerlandais ding.
Nom commun modifier
ding \Prononciation ?\
Synonymes modifier
Prononciation modifier
- Afrique du Sud (Johannesbourg) : écouter « ding [Prononciation ?] »
Néerlandais modifier
Étymologie modifier
Nom commun modifier
- (Objet) chose, objet, machin, truc.
In alle dingen.
- En toutes choses.
Schaken is niet mijn ding.
- Les échecs, c’est pas mon truc.
- (Événement) Fait, événement.
Ik laat de dingen over mij komen.
- J’attends la suite des événement.
- (Personne) Petit, petite, môme.
Een jong ding van 16 jaar.
- Une jeunesse de seize ans.
Synonymes modifier
chose
fait
personne
Dérivés modifier
Taux de reconnaissance modifier
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 99,5 % des Flamands,
- 99,3 % des Néerlandais.
Prononciation modifier
- Pays-Bas : écouter « ding [Prononciation ?] »
- Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « ding [Prononciation ?] »
Références modifier
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]