diroll
Breton modifier
Étymologie modifier
- Semble altéré pour di-réol, dérivé de reol (« règle »), avec le préfixe di-, littéralement « déréglé ».[1]
Adjectif modifier
Nature | Forme |
---|---|
Positif | diroll |
Comparatif | dirollocʼh |
Superlatif | dirollañ |
Exclamatif | dirollat |
Mutation | Forme |
---|---|
Non muté | diroll |
Adoucissante | ziroll |
diroll \diˈrɔl\
- Déchaîné, impétueux.
- Na pet bag, na pet lestr a oa deuet da derriñ outi, e-kreiz ar mor diroll. — (Goulc'han Kervella, Mojenn ar vuhez hag ar marv, Keit vimp bev, 20016, page 13)
- Combien de bateaux, combien de vaisseaux sont venus se fracasser contre lui [le rocher de Tévennec], au milieu de la mer déchaînée.
- Na pet bag, na pet lestr a oa deuet da derriñ outi, e-kreiz ar mor diroll. — (Goulc'han Kervella, Mojenn ar vuhez hag ar marv, Keit vimp bev, 20016, page 13)
- Désordonné, déréglé.
- Prederiet bras eo Winfried gant kudenn an douristelezh ziroll en e vro. — (Jorj Gwegen, Friza an Hanternoz a-rez ar mor diroll, in Al Liamm, no 201, juillet-août 1980, page 297)
- Winfried est extrêmement préoccupé par le problème du tourisme désordonné dans son pays.
- Prederiet bras eo Winfried gant kudenn an douristelezh ziroll en e vro. — (Jorj Gwegen, Friza an Hanternoz a-rez ar mor diroll, in Al Liamm, no 201, juillet-août 1980, page 297)
Dérivés modifier
Références modifier
- ↑ Victor Henry, Lexique étymologique des termes les plus usuels du breton moderne, J. Plihon et L. Hervé, Rennes, 1900 → lire sur wikisouce