Étymologie

modifier
Du latin discus.

Nom commun

modifier
Singulier Pluriel
discus
\ˈdɪs.kəs\
discuses
\ˈdɪs.kə.sɪz\

discus \ˈdɪs.kəs\

  1. Disque à lancer.
  2. (Sport) Lancer du disque.

Apparentés étymologiques

modifier

Prononciation

modifier

Paronymes

modifier

Forme de nom commun

modifier
Singulier Pluriel
discu discus
\dis.ky\

discus \dis.ky\ féminin

  1. Pluriel de discu.

Étymologie

modifier
Du grec ancien δίσκος, dískos.

Nom commun

modifier
Cas Singulier Pluriel
Nominatif discus discī
Vocatif disce discī
Accusatif discum discōs
Génitif discī discōrum
Datif discō discīs
Ablatif discō discīs

discus \Prononciation ?\ masculin

  1. Disque.
  2. (Par extension) Objet en forme de disque : plat, plateau, cadran, disque sonore (sorte de tam-tam).

Dérivés

modifier
  • disceus (« météore en forme de disque »)
  • discifer (« qui porte un disque »)

Apparentés étymologiques

modifier

Dérivés dans d’autres langues

modifier

Références

modifier

Étymologie

modifier
Du latin discus.

Nom commun

modifier

discus masculin \Prononciation ?\

  1. Disque.

Synonymes

modifier

Taux de reconnaissance

modifier
En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 91,5 % des Flamands,
  • 92,4 % des Néerlandais.


Prononciation

modifier

Références

modifier
  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]