discus
Étymologie
modifier- Du latin discus.
Nom commun
modifierSingulier | Pluriel |
---|---|
discus \ˈdɪs.kəs\ |
discuses \ˈdɪs.kə.sɪz\ |
discus \ˈdɪs.kəs\
- Disque à lancer.
- (Sport) Lancer du disque.
Apparentés étymologiques
modifierPrononciation
modifier- \ˈdɪs.kəs\
- Californie (États-Unis) : écouter « discus [ˈdɪs.kəs] »
- Texas (États-Unis) : écouter « discus [ˈdɪs.kəs] »
- (Australie) : écouter « discus [ˈdɪs.kəs] »
Paronymes
modifierForme de nom commun
modifierSingulier | Pluriel |
---|---|
discu | discus |
\dis.ky\ |
discus \dis.ky\ féminin
- Pluriel de discu.
Étymologie
modifier- Du grec ancien δίσκος, dískos.
Nom commun
modifierCas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | discus | discī |
Vocatif | disce | discī |
Accusatif | discum | discōs |
Génitif | discī | discōrum |
Datif | discō | discīs |
Ablatif | discō | discīs |
discus \Prononciation ?\ masculin
- Disque.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- (Par extension) Objet en forme de disque : plat, plateau, cadran, disque sonore (sorte de tam-tam).
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Dérivés
modifierApparentés étymologiques
modifier- discobolos (« discobole »)
Dérivés dans d’autres langues
modifierRéférences
modifier- « discus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Étymologie
modifier- Du latin discus.
Nom commun
modifierdiscus masculin \Prononciation ?\
Synonymes
modifierTaux de reconnaissance
modifier- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 91,5 % des Flamands,
- 92,4 % des Néerlandais.
Prononciation
modifier- (Région à préciser) : écouter « discus [Prononciation ?] »
Références
modifier- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]