Espéranto modifier

Étymologie modifier

De l’italien disdegno, apparenté à degni (« daigner »).

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif disdegno
\dis.ˈdeɡ.no\
disdegnoj
\dis.ˈdeɡ.noj\
Accusatif disdegnon
\dis.ˈdeɡ.non\
disdegnojn
\dis.ˈdeɡ.nojn\

disdegno \dis.ˈdeɡ.no\

  1. Dédain.

Synonymes modifier

Prononciation modifier

Italien modifier

Étymologie modifier

Déverbal de disdegnare.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
disdegno
\dizdeɲɲo\
disdegni
\dizdeɲɲi\

disdegno \dizdeɲɲo\ masculin

  1. Dédain.
    • […] stessa lanugine gli appariva su le mani dall’unghie poco nette che rivelavano il disdegno delle minute cure. — (Gabriele D’Annunzio, Trionfo della morte)

Synonymes modifier

Dérivés modifier

Références modifier