diskoulmañ
BretonModifier
ÉtymologieModifier
Verbe Modifier
Mutation | Infinitif |
---|---|
Non muté | diskoulmañ |
Adoucissante | ziskoulmañ |
Durcissante | tiskoulmañ |
diskoulmañ \diˈskul.mã\ transitif direct (voir la conjugaison), base verbale diskoulm-
- Délacer, dénouer.
- Résoudre (trouver la solution, solutionner, donner une explication satisfaisante à un cas douteux, une question).
VariantesModifier
AntonymesModifier
DérivésModifier
RéférencesModifier
- Martial Ménard, Dictionnaire français-breton, Éditions Palantines, 24 octobre 2012, 1465 pages ISBN 978-2356780690, page 393a
- Martial Ménard, Dictionnaire français-breton, Éditions Palantines, 24 octobre 2012, 1465 pages ISBN 978-2356780690, page 1175a