Breton modifier

Forme de verbe modifier

Mutation Forme
Non muté divino
Adoucissante zivino
Durcissante tivino

divino \diˈvĩːno\

  1. Troisième personne du singulier du futur de l’indicatif de divinañ/diviniñ/divinout.

Espagnol modifier

Étymologie modifier

Du latin divinus.

Adjectif modifier

Genre Singulier Pluriel
Masculin divino
\diˈβi.no\
divinos
\diˈβi.nos\
Féminin divina
\diˈβi.na\
divinas
\diˈβi.nas\

divino [diˈβi.no]

  1. Divin.

Apparentés étymologiques modifier

Prononciation modifier

Italien modifier

Étymologie modifier

Du latin divinus.

Adjectif modifier

Singulier Pluriel
 positif 
Masculin divino
\di.ˈvi.no\
divini
\di.ˈvi.ni\
Féminin divina
\di.ˈvi.na\
divine
\di.ˈvi.ne\
 superlatif absolu 
Masculin divinissimo
\di.vi.ˈnis.si.mo\
divinissimi
\di.vi.ˈnis.si.mi\
Féminin divinissima
\di.vi.ˈnis.si.ma\
divinissime
\di.vi.ˈnis.si.me\

divino \di.ˈvi.no\

  1. Divin.

Apparentés étymologiques modifier

Anagrammes modifier

Modifier la liste d’anagrammes

Latin modifier

Étymologie modifier

De divinus (« divin, devin »), dérivé de divus (« dieu ») et/ou divum (« ciel »).

Verbe modifier

dīvīnō, infinitif : dīvīnāre, parfait : dīvīnāvī, supin : dīvīnātum \Prononciation ?\ transitif (voir la conjugaison)

  1. Prédire la volonté du Ciel, présager du futur.
    • animo non divinante futura — (Ovide. Tr. 4, 8, 29)
  2. Prophétiser.
    • permulta collecta sunt ab Antipatro, quae mirabiliter a Socrate divinata sunt — (Cicéron, De divinatione, livre I, 54, 123)
      Antipater a rassemblé beaucoup des admirables prophéties de Socrate.
  3. Deviner, dévoiler une chose cachée.
    • consulti augures uitiosum uideri dictatorem pronuntiauerunt. eam rem tribuni suspectam infamemque criminando fecerunt: nam neque facile fuisse id uitium nosci, cum consul oriens de nocte silentio diceret dictatorem, neque ab consule cuiquam publice priuatimue de ea re scriptum esse nec quemquam mortalium exstare qui se uidisse aut audisse quid dicat quod auspicium dirimeret, neque augures diuinare Romae sedentes potuisse quid in castris consuli uitii obuenisset — (Live, Ab Urbe Condita, livre VIII, 23)
      les augures consultés, prononcèrent que l'élection semblait vicieuse. Les tribuns attaquèrent cette décision qu'ils soupçonnaient et qu'ils accusaient de mauvaise foi. Ce n'est pas là un vice facile à connaître, car le consul se lève la nuit, en silence, pour créer le dictateur ; le consul n'a écrit sur ce sujet à personne, ni au sénat ni à des particuliers ; il n'existe pas un mortel qui dise avoir vu ou entendu rien qui pût interrompre les auspices ; et les augures, siégeant à Rome, n'ont pu deviner un vice survenu au camp, chez un consul. — (traduction)

Note : Par convention, les verbes latins sont désignés par la 1re personne du singulier du présent de l’indicatif.

Variantes modifier

Synonymes modifier

Dérivés modifier

Dérivés dans d’autres langues modifier

Forme d’adjectif modifier

divino \Prononciation ?\

  1. Datif masculin singulier de divinus.
  2. Ablatif masculin singulier de divinus.
  3. Datif neutre singulier de divinus.
  4. Ablatif neutre singulier de divinus.

Forme de nom commun 1 modifier

divino \Prononciation ?\

  1. Datif singulier de divinum.
  2. Ablatif singulier de divinum.

Forme de nom commun 2 modifier

divino \Prononciation ?\

  1. Datif singulier de divinus.
  2. Ablatif singulier de divinus.

Références modifier

  • « divino », dans Félix GaffiotDictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 549)

Portugais modifier

Étymologie modifier

Du latin divinus.

Adjectif modifier

Singulier Pluriel
Masculin divino
\di.ˈvi.nu\
divinos
\di.ˈvi.nuʃ\
Féminin divina
\di.ˈvi.na\
divinas
\di.ˈvi.naʃ\

divino \di.ˈvi.nu\ masculin

  1. Divin.
    • direito divino dos reis.
      droit divin des rois.
    • objetos divinos.
      objets divins.
    • a divina comédia.
      la divine comédie.
    • revelações divinas.
      révélations divines.

Dérivés modifier

Apparentés étymologiques modifier

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
divino
\di.ˈvi.nu\
divinos
\di.ˈvi.nuʃ\

divino \di.ˈvi.nu\ masculin

  1. Divin.

Prononciation modifier

Références modifier

Voir aussi modifier

  • divino sur l’encyclopédie Wikipédia (en portugais)