Voir aussi : Drang, dräng

Allemand modifier

Forme de verbe modifier

drang \dʁaŋ\

  1. Première personne du singulier du prétérit de dringen.
  2. Troisième personne du singulier du prétérit de dringen.

Prononciation modifier

  • Berlin : écouter « drang [dʁaŋ] »

Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun modifier

Nombre Singulier Pluriel
Nom drang
Diminutif

drang \Prononciation ?\ masculin

  1. Oppression, pression.
  2. Impulsion, incitation.

Synonymes modifier

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 99,6 % des Flamands,
  • 99,0 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Prononciation manquante. (Ajouter)

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]