Breton modifier

Étymologie modifier

Du moyen breton drouc.
À comparer avec les adjectifs drwg en gallois, drok en cornique, druco- en gaulois (sens identique).

Adjectif modifier

Nature Forme
Positif drouk
Équatif ken drouk
ou ken gwazh
Comparatif droukocʼh
ou gwashocʼh
Superlatif droukañ
ou gwashañ
Exclamatif droukat
ou gwashat
Mutation Forme
Non muté drouk
Adoucissante zrouk

drouk \ˈdruːk\

  1. Méchant.
    • En em gaout a ra er gêr, ha goude displegañ d’e ziv vercʼh koshañ penaos e oa bet degemeret gant al loen, na oa ket ken drouk anezhañ ha ma oa da welout, e lavaras : [...]. — (Amable-Emmanuel Troude et Gabriel Milin, Labous ar Wirionez ha marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, pages p. 106-107)
      Il arrive à la maison, et après avoir raconté à ses deux filles aînées comment il avait été accueilli par la bête, qui n’était pas aussi méchante qu’elle en avait l’air, il dit : [...].
  2. Mauvais.
  3. En colère.

Variantes orthographiques modifier

Dérivés modifier