Tchèque modifier

Étymologie modifier

 Dérivé de duchaplný (« spirituel »), avec le suffixe -ost.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif duchaplnost duchaplnosti
Génitif duchaplnosti duchaplností
Datif duchaplnosti duchaplnostem
Accusatif duchaplnost duchaplnosti
Vocatif duchaplnosti duchaplnosti
Locatif duchaplnosti duchaplnostech
Instrumental duchaplností duchaplnostmi

duchaplnost \Prononciation ?\ féminin

  1. Esprit, spiritualité.
    • blýskat se duchaplností.
      briller par son esprit.
  2. Présence d’esprit.
    • Lubošova duchaplnost nás tehdy zachránila.
      La présence d'esprit de Luboš nous a sauvé.

Références modifier