Espéranto modifier

Étymologie modifier

De du (« deux ») et dek (« dix »).

Adjectif numéral modifier

dudek \ˈdu.dek\ invariable

  1. Vingt.

Dérivés modifier

Prononciation modifier

Voir aussi modifier

Polonais modifier

Étymologie modifier

Avec le suffixe -ek, du vieux slave въдодъ, vudodu qui donne aussi удод, udod (« huppe ») en russe et plus avant, issu de l’onomatopée du cri de l’oiseau[1].

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif dudek dudki
Vocatif dudku dudki
Accusatif dudka dudki
Génitif dudka dudków
Locatif dudku dudkach
Datif dudkowi dudkom
Instrumental dudkiem dudkami
 

dudek \dudɛk\ masculin animé

  1. (Ornithologie) Huppe.
    • Dudek rdzawy.
      Huppe d'Afrique.
  2. (Sens figuré) Idiot.
    • Doktor powtórzył tylko to, co jakiś dudek powiedział na śledztwie. — (Arthur Conan Doyle, Tajemnica Baskerville’ów)
      Le médecin a juste répété ce qu'un imbécile avait dit dans l'enquête.

Synonymes modifier

Voir aussi modifier

  • dudek sur l’encyclopédie Wikipédia (en polonais)  

Références modifier

  1. « dudek », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927

Tchèque modifier

Étymologie modifier

Voir le polonais dudek ci-dessus.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif dudek dudci
ou dudkové
Génitif dudka dud
Datif dudku
ou dudkovi
dudkům
Accusatif dudka dudky
Vocatif dudku dudci
Locatif dudku
ou dudkovi
dudcích
Instrumental dudkem dudky
 

dudek \Prononciation ?\ masculin animé

  1. (Ornithologie) Huppe.

Voir aussi modifier

  • dudek sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque)  

Références modifier