Tchèque modifier

Étymologie modifier

 Composé de dva (« deux »), zub (« dent ») et -ec.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif dvouzubec dvouzubce
Génitif dvouzubce dvouzub
Datif dvouzubci dvouzubcům
Accusatif dvouzubec dvouzubce
Vocatif dvouzubci dvouzubce
Locatif dvouzubci dvouzubcích
Instrumental dvouzubcem dvouzubci

dvouzubec \Prononciation ?\ masculin inanimé

  1. (Botanique) Bident.