dym
PolonaisModifier
ÉtymologieModifier
- Du vieux slave дымъ, dymŭ.
Nom commun Modifier
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | dym | dymy |
Vocatif | dymie | dymy |
Accusatif | dym | dymy |
Génitif | dymu | dymów |
Locatif | dymie | dymach |
Datif | dymowi | dymom |
Instrumental | dymem | dymami |
dym \dɨm\ masculin inanimé
- Fumée.
- (figuratif, familier) un combat impliquant plusieurs personnes.
PrononciationModifier
- (Région à préciser) : écouter « dym [Prononciation ?] »
DérivésModifier
SlovaqueModifier
ÉtymologieModifier
- Du vieux slave дымъ, dymŭ.
Nom commun Modifier
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | dym | dymy |
Génitif | dymu | dymov |
Datif | dymu | dymom |
Accusatif | dym | dymy
|
Locatif | dyme | dymoch |
Instrumental | dymom | dymami |
dym \dɪm\ masculin inanimé
- Fumée.
- Niet dymu bez ohňa.
- Il n’y a pas de fumée sans feu.
- Niet dymu bez ohňa.