echuiñ
Breton modifier
Étymologie modifier
Verbe modifier
echuiñ \ɛ.ˈʃyː.ĩ\ (voir la conjugaison), base verbale echu-
- Achever, finir, terminer.
- Edo Anna oc’h echuiñ aozañ merenn ha Yona o wiskañ an daol a-benn ar pred. — (Jakez Konan, Ur marc’hadour a Vontroulez, Al Liamm, 1981, page 79.)
- Anna finissait de préparer le déjeuner et Yona dressait la table pour le repas.
- Edo Anna oc’h echuiñ aozañ merenn ha Yona o wiskañ an daol a-benn ar pred. — (Jakez Konan, Ur marc’hadour a Vontroulez, Al Liamm, 1981, page 79.)
Variantes modifier
Synonymes modifier
Dérivés modifier
Références modifier
- ↑ Jehan Lagadeuc, Catholicon, Tréguier, 1499
- ↑ Albert Deshayes, Dictionnaire étymologique du breton, Le Chasse-Marée, Douarnenez, 2003, page 49a