Voir aussi : ECO, Eco, éco, -eco, eco-, éco-

Catalan modifier

Étymologie modifier

Du latin echo.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
eco
\Prononciation ?\
ecos
\Prononciation ?\

eco masculin

  1. Écho.

Vocabulaire apparenté par le sens modifier

Prononciation modifier

Espagnol modifier

Étymologie modifier

Du latin echo.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
eco ecos

eco [ˈeko] masculin

  1. Écho.

Vocabulaire apparenté par le sens modifier

Prononciation modifier

Voir aussi modifier

  • eco sur l’encyclopédie Wikipédia (en espagnol)  

Espéranto modifier

Étymologie modifier

De l’infixe -ec- (« idée abstraite ») et de -o (« substantif »).

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif eco
\ˈe.t͡so\
ecoj
\ˈe.t͡soj\
Accusatif econ
\ˈe.t͡son\
ecojn
\ˈe.t͡sojn\

eco \ˈe.t͡so\

  1. Caractère, propriété, qualité.

Prononciation modifier

Italien modifier

Étymologie modifier

Du latin echo.
apocope de ecografia.

Nom commun 1 modifier

Singulier Pluriel
eco
\ˈe.ko\
echi
\ˈe.ki\

eco \ˈe.ko\ féminin (masculin au pluriel)

  1. Écho.

Dérivés modifier

Nom commun 2 modifier

Invariable
eco
Erreur sur la langue !

eco \ˈe.ko\ féminin invariable singulier et pluriel identiques

  1. Échographie.

Prononciation modifier

Anagrammes modifier

Modifier la liste d’anagrammes

Voir aussi modifier

  • eco sur l’encyclopédie Wikipédia (en italien)  
  • eco dans le recueil de citations Wikiquote (en italien)  

Portugais modifier

Étymologie modifier

Du latin echo.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
eco ecos

eco \ˈɛ.ku\ (Lisbonne) \ˈɛ.kʊ\ (São Paulo) masculin

  1. Écho, répercussion.

Prononciation modifier

Références modifier

Anagrammes modifier