eil

Allemand

Forme de verbe

Deuxième personne du singulier de l’impératif présent de eilen.

Prononciation

Berlin : écouter « eil [aɪ̯l] »

Breton

Ordinaux en breton

	1^añ	2^l	3^e	4^e	5^vet	6^vet	7^vet	8^vet	9^vet
	kentañ	eil	trede	pevare	pempvet	cʼhwecʼhvet	seizhvet	eizhvet	navvet
10^vet	11^vet	12^vet	13^vet	14^vet	15^vet	16^vet	17^vet	18^vet	19^vet
dekvet	unnekvet	daouzekvet	trizekvet	pevarzekvet	pemzekvet	cʼhwezekvet	seitekvet	triwecʼhvet	naontekvet
20^vet	21^vet	22^l	23^e	24^e	25^vet	26^vet	27^vet	28^vet	29^vet
ugentvet	unanvet warn-ugent	eil warn-ugent	trede warn-ugent	pevare warn-ugent	pempvet warn-ugent	cʼhwecʼhvet warn-ugent	seizhvet warn-ugent	eizhvet warn-ugent	navvet warn-ugent
30^vet	31^vet	32^l	33^e	34^e	35^vet	36^vet	37^vet	38^vet	39^vet
tregontvet	unanvet ha tregont	eil ha tregont	trede ha tregont	pevare ha tregont	pempvet ha tregont	cʼhwecʼhvet ha tregont	seizhvet ha tregont	eizhvet ha tregont	navvet ha tregont
40^vet	41^vet	42^l	43^e	44^e	45^vet	46^vet	47^vet	48^vet	49^vet
daouugentvet	unanvet ha daou-ugent	eil ha daou-ugent	trede ha daou-ugent	pevare ha daou-ugent	pempvet ha daou-ugent	cʼhwecʼhvet ha daou-ugent	seizhvet ha daou-ugent	eizhvet ha daou-ugent	navvet ha daou-ugent
50^vet	51^vet	52^l	53^e	54^e	55^vet	56^vet	57^vet	58^vet	59^vet
hanterkantvet	unanvet hag hanter-kant	eil hag hanter-kant	trede hag hanter-kant	pevare hag hanter-kant	pempvet hag hanter-kant	cʼhwecʼhvet hag hanter-kant	seizhvet hag hanter-kant	eizhvet hag hanter-kant	navvet hag hanter-kant
60^vet	61^vet	62^l	63^e	64^e	65^vet	66^vet	647^vet	68^vet	69^vet
triugentvet	unanvet ha tri-ugent	eil ha tri-ugent	trede ha tri-ugent	pevare ha tri-ugent	pempvet ha tri-ugent	cʼhwecʼhvet ha tri-ugent	seizhvet ha tri-ugent	eizhvet ha tri-ugent	navvet ha tri-ugent
70^vet	71^vet	72^vet	73^vet	74^vet	75^vet	76^vet	77^vet	78^vet	79^vet
dekvet ha tri-ugent	unnekvet ha tri-ugent	daouzekvet ha tri-ugent	trizekvet ha tri-ugent	pevarzekvet ha tri-ugent	pemzekvet ha tri-ugent	cʼhwezekvet ha tri-ugent	seitekvet ha tri-ugent	triwecʼhvet ha tri-ugent	naontekvet ha tri-ugent
80^vet	81^vet	82^l	83^e	84^e	85^vet	86^vet	87^vet	88^vet	89^vet
pevarugentvet	unanvet ha pevar-ugent	eil ha pevar-ugent	trede ha pevar-ugent	pevare ha pevar-ugent	pempvet ha pevar-ugent	cʼhwecʼhvet ha pevar-ugent	seizhvet ha pevar-ugent	eizhvet ha pevar-ugent	navvet ha pevar-ugent
90^vet	91^vet	92^vet	93^vet	94^vet	95^vet	96^vet	97^vet	98^vet	99^vet
dekvet ha pevar-ugent	unnekvet ha pevar-ugent	daouzekvet ha pevar-ugent	trizekvet ha pevar-ugent	pevarzekvet ha pevar-ugent	pemzekvet ha pevar-ugent	cʼhwezekvet ha pevar-ugent	seitekvet ha pevar-ugent	triwecʼhvet ha pevar-ugent	naontekvet ha pevar-ugent

100^vet	...	200^vet	...	1 000^vet	...	2 000^vet	...
kantvet		daoucʼhantvet		milvet		daouvilvet

1 000 000^vet	...	2 000 000^vet	...	1 000 000 000^vet	...	2 000 000 000^vet	...
milionvet		daouvilionvet		miliardvet		daouviliardvet

Étymologie

Du vieux breton eil.

Du moyen breton eyl^[1].

À comparer avec les mots ail en gallois, allos en gaulois (sens identique), eile en gaélique (sens : autre).

→ voir all.

Adjectif

eil \ˈɛjl\

Second, deuxième.

Synonymes

Dérivés

Précédé de kentañ	Ordinaux en breton	Suivi de trede, trivet, teirvet

Références

↑ Jehan Lagadeuc, Catholicon, Tréguier, 1499

[CATH-1] Jehan Lagadeuc, Catholicon, Tréguier, 1499

[1]