Voir aussi : Elektron, élektron

Afrikaans modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun modifier

elektron \Prononciation ?\

  1. (Physique) Électron.

Prononciation modifier

Breton modifier

Étymologie modifier

Du français électron.
Mentionné dans le nouveau dictionnaire français-breton de Roparz Hemon (Al Liamm, 6e édition revue et augmentée, 1978, page 242b) : elektron coll. -enn électrons.

Nom commun modifier

Collectif Singulatif Pluriel
elektron elektronenn elektronennoù

elektron \eˈlɛk.trɔ̃n\ collectif

  1. (Physique) Électrons.
    • Bremañ, pa cʼhoarvez d’ un (pe da veur a) elektronenn bezañ kaset kuit diouzh he hent kelcʼhiek goude ur stokadenn gant ur skin bennak, an elektronenn-se a ya da foetañ bro... — (Per ar Gall, Ar pilpouzerezh, in Al Liamm, no 180, janvier–février 1977, page 44)
      Maintenant, quand il arrive qu’un électron (ou plusieurs) soit éjecté de son orbite circulaire à la suite d’une collision avec un quelconque rayonnement, cet électron-là se fait la malle...

Références modifier

Espéranto modifier

Forme de nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif elektro
\e.ˈlek.tro\
elektroj
\e.ˈlek.troj\
Accusatif elektron
\e.ˈlek.tron\
elektrojn
\e.ˈlek.trojn\
voir le modèle

elektron \e.ˈlek.tron\

  1. Accusatif singulier de elektro.

Néerlandais modifier

Étymologie modifier

De l’anglais electron.

Nom commun modifier

Nombre Singulier Pluriel
Nom elektron elektronen
Diminutif

elektron \Prononciation ?\ neutre

  1. (Physique) Électron.
    • De elektronen kunnen lading doorgeven.
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Variantes orthographiques modifier

Synonymes modifier

Dérivés modifier

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 92,3 % des Flamands,
  • 93,1 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Voir aussi modifier

  • elektron sur l’encyclopédie Wikipédia (en néerlandais)  

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]

Slovène modifier

Étymologie modifier

De l’anglais electron.

Nom commun modifier

Cas Singulier Duel Pluriel
Nominatif elektron elektrona elektroni
Accusatif elektron elektrona elektrone
Génitif elektrona elektronov elektronov
Datif elektronu elektronoma elektronom
Instrumental elektronom elektronoma elektroni
Locatif elektronu elektronih elektronih

elektron \Prononciation ?\ masculin inanimé

  1. (Physique) Électron.

Suédois modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun modifier

Commun Indéfini Défini
Singulier elektron elektronen
Pluriel elektroner elektronerna

elektron \Prononciation ?\ commun

  1. (Physique) Électron.

Dérivés modifier

Tchèque modifier

Étymologie modifier

De l’anglais electron.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif elektron elektrony
Génitif elektronu elektronů
Datif elektronu elektronům
Accusatif elektron elektrony
Vocatif elektrone elektrony
Locatif elektronu elektronech
Instrumental elektronem elektrony

elektron \ɛlɛktrɔn\ masculin inanimé

  1. (Physique) Électron.

Dérivés modifier

Vocabulaire apparenté par le sens modifier

Prononciation modifier

Voir aussi modifier

  • elektron sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque)