Voir aussi : Emir, émir

AnglaisModifier

ÉtymologieModifier

De l’arabe أمير, ʾāmyr (« celui qui donne les ordres »).

Nom commun Modifier

Singulier Pluriel
emir
\Prononciation ?\
emirs
\Prononciation ?\

emir \Prononciation ?\

  1. Émir.

NotesModifier

  • On le capitalise quand il est un titre.

DérivésModifier

PrononciationModifier

AnagrammesModifier

EspagnolModifier

ÉtymologieModifier

De l’arabe أمير, ʾāmyr (« celui qui donne les ordres »).

Nom commun Modifier

Singulier Pluriel
emir
\Prononciation ?\
emires
\Prononciation ?\

emir \Prononciation ?\ masculin

  1. Émir.

PrononciationModifier

GagaouzeModifier

ÉtymologieModifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun Modifier

emir \Prononciation ?\

  1. Ordre, demande impérative.

AnagrammesModifier

NéerlandaisModifier

ÉtymologieModifier

De l’arabe أمير, ʾāmyr (« celui qui donne les ordres »).

Nom commun Modifier

emir \Prononciation ?\

  1. Émir.

Taux de reconnaissanceModifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 81,6 % des Flamands,
  • 77,3 % des Néerlandais.

AnagrammesModifier

PrononciationModifier

RéférencesModifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]


PortugaisModifier

ÉtymologieModifier

De l’arabe أمير, ʾāmyr (« celui qui donne les ordres »).

Nom commun Modifier

Singulier Pluriel
emir emires

emir \Prononciation ?\ masculin

  1. Émir.

DérivésModifier

Voir aussiModifier

  • emir sur l’encyclopédie Wikipédia (en portugais)  

SlovèneModifier

ÉtymologieModifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun Modifier

Cas Singulier Duel Pluriel
Nominatif emir emirja emirji
Accusatif emirja emirja emirje
Génitif emirja emirjev emirjev
Datif emirju emirjema emirjem
Instrumental emirjem emirjema emirji
Locatif emirju emirjih emirjih

emir \Prononciation ?\ masculin animé

  1. Émir.

Tatar de CriméeModifier

ÉtymologieModifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun Modifier

emir \Prononciation ?\

  1. Ordre, demande impérative.

TurcModifier

ÉtymologieModifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun Modifier

emir \Prononciation ?\

  1. Ordre, demande impérative.

TurkmèneModifier

ÉtymologieModifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun Modifier

emir \Prononciation ?\

  1. Ordre, demande impérative.