encliticus
Latin modifier
Étymologie modifier
- Du grec ancien ἐγκλιτικός, enklitikos, latinisé en inclinativus.
Adjectif modifier
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | encliticus | enclitică | encliticum | encliticī | encliticae | enclitică |
Vocatif | enclitice | enclitică | encliticum | encliticī | encliticae | enclitică |
Accusatif | encliticum | encliticăm | encliticum | encliticōs | encliticās | enclitică |
Génitif | encliticī | encliticae | encliticī | encliticōrŭm | encliticārŭm | encliticōrŭm |
Datif | encliticō | encliticae | encliticō | encliticīs | encliticīs | encliticīs |
Ablatif | encliticō | encliticā | encliticō | encliticīs | encliticīs | encliticīs |
encliticus \Prononciation ?\
- (Grammaire) Enclitique.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références modifier
- « encliticus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage