Breton modifier

Étymologie modifier

Dérivé de eonenn, avec le suffixe -iñ.

Verbe modifier

eonenniñ \ẽwˈnɛnːĩ\ intransitif (voir la conjugaison), base verbale eonenn-

  1. Écumer.
    • [...], hag e weler an tarzhioù o lammat war ar c’herreg en ur eonenniñ : [...]. — (Frañsez Kervella, Dindan gouriz ar bed, Mouladurioù Hor Yezh, 1985, page 15)
      [...], et l’on voit les vagues déferler sur les rochers en écumant : [...].

Variantes modifier

Dérivés modifier