eonenniñ
Breton modifier
Étymologie modifier
Verbe modifier
eonenniñ \ẽwˈnɛnːĩ\ intransitif (voir la conjugaison), base verbale eonenn-
- Écumer.
- [...], hag e weler an tarzhioù o lammat war ar c’herreg en ur eonenniñ : [...]. — (Frañsez Kervella, Dindan gouriz ar bed, Mouladurioù Hor Yezh, 1985, page 15)
- [...], et l’on voit les vagues déferler sur les rochers en écumant : [...].
- [...], hag e weler an tarzhioù o lammat war ar c’herreg en ur eonenniñ : [...]. — (Frañsez Kervella, Dindan gouriz ar bed, Mouladurioù Hor Yezh, 1985, page 15)