erara
Basque modifier
Étymologie modifier
- De era (« manière »).
Adverbe modifier
erara \Prononciation ?\
- Comme, à la manière de.
- Nire erara egingo dut, je le ferai à ma manière, comme je veux.
Synonymes modifier
Références modifier
Espéranto modifier
Étymologie modifier
Adjectif modifier
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | erara \e.ˈra.ra\ |
eraraj \e.ˈra.raj\ |
| Accusatif | eraran \e.ˈra.ran\ |
erarajn \e.ˈra.rajn\ |
erara \e.ˈra.ra\ composition de racines de l’Antaŭparolo
- Erroné, incorrect, inexact, qui contient une erreur.
- Fautif, qui est plein de fautes, en parlant des choses.
- Abusif.
- (Antaŭparolo) se eĉ ŝajnus al ni, ke tiu aŭ alia punkto estas sendube erara.
- (Antaŭparolo) se eĉ ŝajnus al ni, ke tiu aŭ alia punkto estas sendube erara.
Apparentés étymologiques modifier
- erari (« faire erreur, se tromper »)
- erare (« erronément, incorrectement, fautivement »)
- erareco (« caractère erroné »)
- preseraro (« erreur d’impression »)
Prononciation modifier
- France (Toulouse) : écouter « erara [Prononciation ?] »
Références modifier
- E. Grosjean-Maupin, Plena Vortaro de Esperanto, SAT, Parizo, 1934 (racine U.V-4OA)
- erara sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
- erara sur le site Reta-vortaro.de (RV)
- Composition "erar-a" présente dans l’Antaŭparolo de la Fundamento (Antaŭparolo, R1 de l’Akademio de Esperanto).