Voir aussi : èren, Eren

icône information Cette page a été créée automatiquement et nécessite une vérification.
Merci d’enlever ce bandeau une fois la page vérifiée.

Langue(s) concernée(s) : sranan.

BretonModifier

ÉtymologieModifier

Mentionné dans le grand dictionnaire français-breton de François Vallée (1931, page 426a) : eren part. ereet.

Verbe Modifier

eren \ˈeːrɛn\ transitif (voir la conjugaison), base verbale ere- (pronominal : en em eren)

  1. Lier.

VariantesModifier

DérivésModifier

AnagrammesModifier

NéerlandaisModifier

ÉtymologieModifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Verbe Modifier

eren transitif

Présent Prétérit
ik eer eerde
jij eert
hij, zij, het eert
wij eren eerden
jullie eren
zij eren
u eert eerde
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben erend geëerd
  1. Honorer.

Anciennes orthographesModifier

SynonymesModifier

Apparentés étymologiquesModifier

Taux de reconnaissanceModifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 96,2 % des Flamands,
  • 98,3 % des Néerlandais.

PrononciationModifier

RéférencesModifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]


SrananModifier

ÉtymologieModifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun Modifier

eren

  1. Hareng.

SynonymesModifier