evet
Breton modifier
Forme de verbe modifier
evet \ˈeː.vet\
- Participe passé du verbe evañ/evek/evet.
- — Nʼeo ket mad ma jistr?... Piou a lâr nʼeo ket mad ma jistr?... Seitek podad an neus evet!... — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, page 32)
- — Mon cidre n’est pas bon ?... Qui prétend que mon cidre n’est pas bon ?... Il a bu dix-sept pichets !...
- — Nʼeo ket mad ma jistr?... Piou a lâr nʼeo ket mad ma jistr?... Seitek podad an neus evet!... — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, page 32)
- Troisième personne du singulier de l’impératif du verbe evañ/evek/evet.
Prononciation modifier
- France (Bretagne) : écouter « evet [Prononciation ?] »
Turc modifier
Étymologie modifier
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Adverbe modifier
evet \e.vet\
Antonymes modifier
Prononciation modifier
- (Région à préciser) : écouter « evet [Prononciation ?] »