figuratiu
Ancien occitan modifier
Étymologie modifier
- Du latin figurativus.
Adjectif modifier
figuratiu masculin (féminin : figurativa)
Références modifier
- François Raynouard, Lexique roman ou Dictionnaire de la langue des troubadours, comparée avec les autres langues de l’Europe latine, 1838–1844 → consulter cet ouvrage
Catalan modifier
Étymologie modifier
- Du latin figurativus.
Adjectif modifier
Nombre | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Masculin | figuratiu [fiɣuɾəˈtiw] |
figuratius [fiɣuɾəˈtiws] |
Féminin | figurativa [fiɣuɾəˈtiβə] |
figuratives [fiɣuɾəˈtiβəs] |
figuratiu [fiɣuɾəˈtiw] (or.), [fiɣuɾaˈtiw] (occ.)
Dérivés modifier
Prononciation modifier
- Barcelone (Espagne) : écouter « figuratiu [Prononciation ?] »
Occitan modifier
Étymologie modifier
- Du latin figurativus.
Adjectif modifier
Nombre | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Masculin | figuratiu \fiɣyɾaˈtiw\ |
figuratius \fiɣyɾaˈtiws\ |
Féminin | figurativa \fiɣyɾaˈti.βo̞\ |
figurativas \fiɣyɾaˈti.βo̞s\ |
figuratiu [fiɣyɾaˈtiw] (graphie normalisée)
Dérivés modifier
Prononciation modifier
- languedocien : [fiɣyɾaˈtiw]
- provençal : [figyɾaˈtjew]
- niçois : [fiɣyʁaˈtjew]
- rouergat : [fiɣyɾaˈtju]