Étymologie

modifier
(Date à préciser) Composé de la racine fingr (« doigt »), du suffixe -ing- (« contenant partiel ») et de la finale -o (substantif).

Nom commun

modifier
Cas Singulier Pluriel
Nominatif fingringo
\fin.ˈɡrin.ɡo\
fingringoj
\fin.ˈɡrin.ɡoj\
Accusatif fingringon
\fin.ˈɡrin.ɡon\
fingringojn
\fin.ˈɡrin.ɡojn\
 
fingringoj

fingringo \fin.ˈɡrin.ɡo\

  1. (Couture) Dé à coudre.
    • Kudra fingringo.
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
    • Por ne piki la fingron ĉe l’ kudrado, oni portas fingringon. — (L. L. Zamenhof, Dua Libro de l’ lingvo Internacia, 1888)
      Pour ne pas se piquer le doigt pendant la couture, on porte un dé à coudre.
    • Kvara tago: Antaŭtagmeze oni donis al mi tondilon, kudrilon, tutan kudrilon, fadenon kaj fingringon. — (Hans-Georg Kaiser, Mortula ŝipo, 1995 → lire en ligne)
      Quatrième jour : Le matin, on m’a donné des ciseaux, une aiguille, du fil et un dé à coudre.

Hyperonymes

modifier

Apparentés étymologiques

modifier

→ voir la catégorie Mots en espéranto comportant la racine fingr   et la liste des dérivés de fingr.

Prononciation

modifier

Voir aussi

modifier
  • fingringo sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto)  

Références

modifier

Bibliographie

modifier