finta
Étymologie
modifierNom commun
modifierForme d’adjectif
modifierForme de verbe
modifierVoir la conjugaison du verbe fingere | ||
---|---|---|
Participe | ||
Passé | ||
(féminin singulier) finta | ||
finto \ˈfin.ta\
- Participe passé féminin singulier de fingere.
Anagrammes
modifierRéférences
modifier- « finta », dans Grande dizionario italiano Aldo Gabrielli, 4e éd., version en ligne → consulter cet ouvrage
- « finta », dans De Mauro, Dictionnaire italien en ligne → consulter cet ouvrage
- « finta », dans Dizionario Olivetti, Dictionnaire italien en ligne → consulter cet ouvrage
- « finta », dans Treccani, Dictionnaire, encyclopédie et thésaurus italien en ligne → consulter cet ouvrage
Étymologie
modifier- Racine inventée arbitrairement[1].
Nom commun
modifierPrononciation
modifier- France : écouter « finta [ˈfinta] »
Références
modifier- « finta », dans Kotapedia
- ↑ Selon l’argumentaire développé par l’initiateur du kotava, cette langue ne tire pas des autres langues son vocabulaire.
Étymologie
modifier- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
modifierSingulier | Pluriel |
---|---|
finta \ˈfinto̞\ |
fintas \ˈfinto̞s\ |
finta [ˈfinto̞] (graphie normalisée) féminin
Prononciation
modifier- France (Béarn) : écouter « finta [Prononciation ?] »
Références
modifierÉtymologie
modifier- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun 1
modifierNom commun 2
modifierForme de verbe
modifierVoir la conjugaison du verbe fintar | ||
---|---|---|
Indicatif | Présent | |
você/ele/ela finta | ||
Impératif | Présent | (2e personne du singulier) finta |
Prononciation
modifier- Lisbonne : \fˈĩ.tɐ\ (langue standard), \fˈĩ.tɐ\ (langage familier)
- São Paulo : \fˈĩ.tə\ (langue standard), \fˈĩ.tə\ (langage familier)
- Rio de Janeiro : \fˈĩ.tɐ\ (langue standard), \fˈĩ.tɐ\ (langage familier)
- Maputo : \fˈĩ.tɐ\ (langue standard), \fˈĩn.θɐ\ (langage familier)
- Luanda : \fˈĩn.tɐ\
- Dili : \fˈĩn.tə\
- Portugal « finta [ˈfĩ.tɐ] »
Références
modifier- « finta », dans Portal da linguá portuguesa: Dicionário Fonético, Instituto de linguística teórica e computacional (ILTeC), de Simone Ashby ; Sílvia Barbosa ; Silvia Brandão ; José Pedro Ferreira ; Maarten Janssen ; Catarina Silva ; Mário Eduardo Viaro (2012), “A Rule Based Pronunciation Generator and Regional Accent Databank for Portuguese”, in Proceedings of Interspeech 2012, ISCA’s 13th Annual Conference, Portland, OR, USA, September 9-13, 2012, International Speech Communication Association, p. 1886-1887 → consulter cet ouvrage
Voir aussi
modifier- finta sur l’encyclopédie Wikipédia (en portugais)
Étymologie
modifierNom commun
modifierCas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | finta | finty |
Génitif | finty | fint |
Datif | fintě | fintám |
Accusatif | fintu | finty |
Vocatif | finto | finty |
Locatif | fintě | fintách |
Instrumental | fintou | fintami |
finta \Prononciation ?\ féminin
- Feinte, astuce, truc, tour.
Spolu vymysleli historku o slavném americkém fotografovi Robertu Capovi, který je za mořem velice uznávaným a nyní náhodně zavítal do Francie. Pseudonym používal, aby lépe prodal svoje fotografie; předstíral totiž, že je slavným americkým fotografem. Tutéž fintu využil i ve Spojených státech, kde se naopak vydával za věhlasného francouzského fotografa.
— (Wikipedie, Robert Capa)
Synonymes
modifierRéférences
modifier- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2015 → consulter cet ouvrage