firbouchal
Breton modifier
Étymologie modifier
Verbe modifier
firbouchal \firˈbuʃːal\ intransitif (voir la conjugaison), base verbale firbouch-
- Farfouiller, fouiller, fureter.
- Ar marmouz, atav o firbouchal, a gavas ur podad gwin palmez. — (Abeozen, Marvailhoù Loened, Skridoù Breizh, Brest, 1943, page 13)
- Le singe, toujours en train de fureter, trouva un pot de vin de palme.
- Ar marmouz, atav o firbouchal, a gavas ur podad gwin palmez. — (Abeozen, Marvailhoù Loened, Skridoù Breizh, Brest, 1943, page 13)