Breton modifier

Étymologie modifier

De follenn (« feuille ») avec le suffixe -ata.

Verbe modifier

follennata \fo.lɛ.ˈnatː.a\ transitif direct (voir la conjugaison)

  1. Feuilleter.
    • Viktor a zistalias an daol, [...], a follennataas ur gelaouenn. — (Roparz Hemon, Viktor ha Petronilh, Al Liamm, no 387, juillet - août 2011, page 49)
      Viktor débarrassa la table, [...] feuilleta une revue.
    • Kenkent ha deroù an eil trimiziad ecʼh adkrogas Ron, Hermione ha Harry da follennata levrioù al levraoueg e-pad an ehanoù. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, page 223)
      Dès le début du deuxième trimestre, Ron, Hermione et Harry recommencèrent à feuilleter les livres de la bibliothèque pendant les récréations.

Forme de verbe modifier

follennata \fo.lɛ.ˈnatː.a\

  1. Troisième personne du singulier du présent de l’indicatif de follennata.
  2. Deuxième personne du singulier de l’impératif de follennata.