Voir aussi : força, fòrça

Cette entrée est considérée comme une ébauche à compléter en ancien occitan. Si vous possédez quelques connaissances sur le sujet, vous pouvez les partager en modifiant dès à présent cette page (en cliquant sur le lien « modifier le wikicode »).

Étymologie

modifier
Du latin furca.

Nom commun

modifier

forca féminin

  1. Fourche, fourches patibulaires.
  2. Colonne, poteau.

Références

modifier

Étymologie

modifier
Du latin furca.

Nom commun

modifier

forca

  1. Fourche.

Apparentés étymologiques

modifier

Prononciation

modifier

Étymologie

modifier
Du latin furca.

Nom commun

modifier

forca \ˈfɔr.ka\ féminin

  1. Échafaud.

Étymologie

modifier
Du latin furca.

Nom commun

modifier
Singulier Pluriel
forca
\ˈfor.ka\
forche
\ˈfor.ke\

forca féminin

  1. Fourche.
  2. Fourchette.
  3. Échafaud, potence.

Anagrammes

modifier

Voir aussi

modifier
  • forca sur l’encyclopédie Wikipédia (en italien) 

Étymologie

modifier
Du latin furca.

Nom commun

modifier
Singulier Pluriel
forca
\ˈfuɾko̯\
forcas
\ˈfuɾko̯s\

forca \ˈfuɾko̯\ (graphie normalisée) féminin

  1. Fourche.
    • Alara lo Drac davalèt per la chemenèia dins la cambra d’Enric e portava una forca bèla de las puas de fèr.  (Jean Boudou, Contes del Drac, 1975)
      Alors le Dragon descendit par la cheminée dans la chambre d’Henri et portait une grande fourche aux dents en fer.

Dérivés

modifier

Prononciation

modifier

Références

modifier

Étymologie

modifier
Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

modifier

forca

  1. Fourchette.

Étymologie

modifier
Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

modifier
SingulierPluriel
forca forcas

forca \fˈoɾ.kɐ\ (Lisbonne) \fˈoɾ.kə\ (São Paulo) féminin

  1. Gibet, potence.

Prononciation

modifier

Références

modifier