Same du Nord modifier

Étymologie modifier

De gaska (« intervalle, pause ») et de mearka (« signe »).

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif gaskamearka gaskamearkkat
Accusatif
Génitif
gaskamearkka gaskamearkkaid
Illatif gaskamerkii gaskamearkkaide
Locatif gaskamearkkas gaskamearkkain
Comitatif gaskamearkkain gaskamearkkaiguin
Essif gaskamearkan
Avec suffixes
possessifs
Singulier Duel Pluriel
1re personne gaskamearkan gaskamearkame gaskamearkamet
2e personne gaskamearkat gaskamearkade gaskamearkadet
3e personne gaskamearkas gaskamearkaska gaskamearkaset

gaskamearka /ˈɡɑskɑmeæ̯rkɑ/

  1. Délimiteur, signe de ponctuation.
    • Beallečuokkis lea čuoggá ja rihku gaskasaš mearka, ja dan atnit go čuokkis orru beare garra ja rihkku fas beare almmehis[sic : álmmehis] gaskamearka. — (sh.pedit.no)
      Le point-virgule est un signe intermédiaire entre le point et la virgule et il s’utilise quand le point paraît trop fort et la virgule, un signe de ponctuation trop faible.

Voir aussi modifier

  • gaskamearka sur l’encyclopédie Wikipédia (en same du Nord)