gemeen
Étymologie
modifier- Du latin communis.
Adjectif
modifierForme | Positif | Comparatif | Superlatif |
---|---|---|---|
Forme indéclinée | gemeen | gemener | gemeenst |
Forme déclinée | gemene | gemenere | gemeenste |
Forme partitive | gemeens | gemeners | — |
gemeen \Prononciation ?\
- Commun, mitoyen.
wat heb ik gemeen met een Duitser, een Engelsman, een Italiaan, een Spanjard?
- qu’ai-je de commun avec un Allemand, un Anglais, un Italien, un Espagnol ?
een gemene muur
- un mur mitoyen
- Public, commun.
het gemene volk
- le commun des hommes
het gemene recht
- le droit commun
- Méchant, bas, abject, perfide.
gemene taal
- langage m canaille
een gemene smoel
- une sale gueule
dat is gemeen!
- c’est vilain!
Synonymes
modifierDérivés
modifierTaux de reconnaissance
modifier- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 99,5 % des Flamands,
- 99,7 % des Néerlandais.
Prononciation
modifier- (Région à préciser) : écouter « gemeen [Prononciation ?] »
- Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « gemeen [Prononciation ?] »
Références
modifier- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal [≈ Reconnaissance du vocabulaire des Néerlandais et des Flamands 2013 : résultats de la grande enquête nationale sur les langues], Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 pages. → [archive du fichier pdf en ligne]