Étymologie

modifier
Du latin communis.

Adjectif

modifier
Forme Positif Comparatif Superlatif
Forme indéclinée gemeen gemener gemeenst
Forme déclinée gemene gemenere gemeenste  
Forme partitive gemeens gemeners

gemeen \Prononciation ?\

  1. Commun, mitoyen.
    • wat heb ik gemeen met een Duitser, een Engelsman, een Italiaan, een Spanjard?
      qu’ai-je de commun avec un Allemand, un Anglais, un Italien, un Espagnol ?
    • een gemene muur
      un mur mitoyen
  2. Public, commun.
    • het gemene volk
      le commun des hommes
    • het gemene recht
      le droit commun
  3. Méchant, bas, abject, perfide.
    • gemene taal
      langage m canaille
    • een gemene smoel
      une sale gueule
    • dat is gemeen!
      c’est vilain!

Synonymes

modifier

Dérivés

modifier

Taux de reconnaissance

modifier
En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 99,5 % des Flamands,
  • 99,7 % des Néerlandais.

Prononciation

modifier

Références

modifier
  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal [≈ Reconnaissance du vocabulaire des Néerlandais et des Flamands 2013 : résultats de la grande enquête nationale sur les langues], Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 pages. → [archive du fichier pdf en ligne]