Voir aussi : Gigant

Ancien occitan modifier

Étymologie modifier

Du latin Gigas, Gigantis.

Nom commun modifier

gigant masculin

  1. Géant.

Variantes modifier

Références modifier

  • François Raynouard, Lexique roman ou Dictionnaire de la langue des troubadours, comparée avec les autres langues de l’Europe latine, 1838–1844 → consulter cet ouvrage

Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Du latin Gigas, Gigantis.

Nom commun modifier

gigant \ɣi.ɣɑnt\

  1. Géant.

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 98,8 % des Flamands,
  • 97,5 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

  • (Région à préciser) : écouter « gigant [ɣi.ɣɑnt] »

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]


Occitan modifier

Étymologie modifier

Du latin Gigas, Gigantis.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
gigant
\d͡ʒiˈɣant\
gigants
\d͡ʒiˈɣants\

gigant \d͡ʒiˈɣant\ masculin (pour une femme, on dit : giganta) (graphie normalisée)

  1. Géant.
    • A passes de gigant.
      À pas de géant.

Variantes modifier

Adjectif modifier

Nombre Singulier Pluriel
Masculin gigant
[d͡ʒiˈɣant]
gigants
[d͡ʒiˈɣants]
Féminin giganta
[d͡ʒiˈɣanto̞]
gigantas
[d͡ʒiˈɣanto̞s]

gigant \d͡ʒiˈɣant\ masculin (graphie normalisée)

  1. Géant.

Prononciation modifier

Références modifier

Romanche modifier

Étymologie modifier

Du latin Gigas, Gigantis.

Nom commun modifier

gigant \Prononciation ?\ masculin

  1. Géant.

Notes modifier

Forme et orthographe du dialecte surmiran .

Roumain modifier

Étymologie modifier

Du latin Gigas, Gigantis.

Nom commun modifier

masculin Singulier Pluriel
cas non articulé articulé non articulé articulé
Nominatif
Accusatif
gigant gigantul giganți giganții
Datif
Génitif
gigant gigantului giganți giganților
Vocatif gigantule gigantule

gigant \Prononciation ?\ masculin singulier

  1. De proportion gigantesque, géant.
  2. (Sens figuré) Remarquable par ses qualités exceptionnelle, géant.

Synonymes modifier

Antonymes modifier

Slovène modifier

Étymologie modifier

Du latin Gigas, Gigantis.

Nom commun modifier

Cas Singulier Duel Pluriel
Nominatif gigant giganta giganti
Accusatif giganta giganta gigante
Génitif giganta gigantov gigantov
Datif gigantu gigantoma gigantom
Instrumental gigantom gigantoma giganti
Locatif gigantu gigantih gigantih

gigant \Prononciation ?\ masculin animé

  1. Géant.

Tchèque modifier

Étymologie modifier

Du latin Gigas, Gigantis.

Nom commun 1 modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif gigant giganti
Génitif giganta gigantů
Datif gigantovi gigantům
Accusatif giganta giganty
Vocatif gigante giganti
Locatif gigantovi gigantech
Instrumental gigantem giganty

gigant \Prononciation ?\ masculin animé

  1. Géant.
    • Chtějí se vyhnout podobným žalobám, jakým museli čelit tábákoví giganti v USA.
      …les géants de l’industrie du tabac aux USA.
  2. (Sens figuré) Grand homme.
    • Byl to dramatický okamžik v dějinách umění, když tito dva giganti (Michelangelo a Leonardo) soutěžili o palmu vítězství.

Synonymes modifier

  • (En bon tchèque) obr

Dérivés modifier

Nom commun 2 modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif gigant giganty
Génitif gigantu gigantů
Datif gigantu gigantům
Accusatif gigant giganty
Vocatif gigante giganty
Locatif gigantu gigantech
Instrumental gigantem giganty

gigant \Prononciation ?\ masculin inanimé

  1. Géant, grande chose, grande entreprise.
    • Důlní giganty vyčlenily na kupóny v průměru 40 procent svého jmění.
      Les [entreprises] minières géantes ont réservé 40 pour cent de leur avoirs en coupons.

Voir aussi modifier

  • gigant sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque)  

Références modifier