gissen
NéerlandaisModifier
ÉtymologieModifier
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Verbe Modifier
gissen \Prononciation ?\ transitif ou intransitif
Présent | Prétérit | |
---|---|---|
ik | gis | giste |
jij | gist | |
hij, zij, het | gist | |
wij | gissen | gisten |
jullie | gissen | |
zij | gissen | |
u | gist | giste |
Auxiliaire | Participe présent | Participe passé |
hebben | gissend | gegist |
- Conjecturer, deviner, supputer, se douter de.
- Wij kunnen naar de oorzaak gissen.
- On peut supputer quant aux causes.
- Wij kunnen naar de oorzaak gissen.
SynonymesModifier
Forme de nom commun Modifier
gissen \Prononciation ?\
- Pluriel de gis.
Taux de reconnaissanceModifier
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 98,3 % des Flamands,
- 98,9 % des Néerlandais.
PrononciationModifier
- Pays-Bas : écouter « gissen [Prononciation ?] »
RéférencesModifier
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]
Same du NordModifier
Forme de verbe 1 Modifier
gissen /ˈɡisːen/
- Première personne du singulier du prétérit de l’indicatif de gissat.
Forme de verbe 2Modifier
gissen /ˈɡisːen/
- Première personne du singulier du prétérit de l’indicatif de giessat.