NéerlandaisModifier

ÉtymologieModifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Verbe Modifier

gissen \Prononciation ?\ transitif ou intransitif

Présent Prétérit
ik gis giste
jij gist
hij, zij, het gist
wij gissen gisten
jullie gissen
zij gissen
u gist giste
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben gissend gegist
  1. Conjecturer, deviner, supputer, se douter de.
    • Wij kunnen naar de oorzaak gissen.
      On peut supputer quant aux causes.

SynonymesModifier

Forme de nom commun Modifier

gissen \Prononciation ?\

  1. Pluriel de gis.

Taux de reconnaissanceModifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 98,3 % des Flamands,
  • 98,9 % des Néerlandais.

PrononciationModifier

RéférencesModifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]


Same du NordModifier

Forme de verbe 1 Modifier

gissen /ˈɡisːen/

  1. Première personne du singulier du prétérit de l’indicatif de gissat.

Forme de verbe 2Modifier

gissen /ˈɡisːen/

  1. Première personne du singulier du prétérit de l’indicatif de giessat.