Voir aussi : gişt

AnglaisModifier

ÉtymologieModifier

De l'ancien français gist « gît », de gésir.

Nom commun Modifier

Singulier Pluriel
gist
\dʒɪst\
gists
\dʒɪsts\

gist

  1. Essentiel, point essentiel, substance.
    • That’s probably not exactly what he said, but that's the gist of it. – Ce n’est sans doute pas exactement ce qu’il a dit, mais c’en est la substance.

PrononciationModifier

AnagrammesModifier

NéerlandaisModifier

ÉtymologieModifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun Modifier

gist \Prononciation ?\ masculin (Indénombrable)

  1. (Boulangerie) Levure, levain, ferment.

Forme de verbe Modifier

gist \Prononciation ?\

  1. Deuxième personne du singulier du présent de gissen.
  2. Troisième personne du singulier du présent de gissen.
  3. Troisième personne du singulier du présent de gisten.

Taux de reconnaissanceModifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 98,2 % des Flamands,
  • 100,0 % des Néerlandais.

PrononciationModifier

RéférencesModifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]