Espéranto modifier

Étymologie modifier

Composé de la racine glu (« coller »), du suffixe -il- (« outil ») et de la finale -o (substantif).

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif gluilo
\ɡlu.ˈi.lo\
gluiloj
\ɡlu.ˈi.loj\
Accusatif gluilon
\ɡlu.ˈi.lon\
gluilojn
\ɡlu.ˈi.lojn\

gluilo \ɡlu.ˈi.lo\

  1. Agglutinant, colle.

Prononciation modifier