Breton modifier

Étymologie modifier

Dérivé de gouarnour (« gouverneur »), avec le suffixe -ez.

Nom commun modifier

Mutation Singulier Pluriel
Non muté gouarnourez gouarnourezed
Adoucissante cʼhouarnourez cʼhouarnourezed
Durcissante kouarnourez kouarnourezed

gouarnourez \ɡu.ar.ˈnuː.rɛs\ \ɡwar.ˈnuː.rɛs\ féminin (pour un homme, on dit : gouarnour)

  1. (Éducation) Gouvernante.
    • Gant piou eta hocʼh eus-hu desket ar cʼhomzou heuzuz-se, eme ar cʼhouarnourez ? — (Ian-Willou Herry, Buez ann Duk a Vourdel Herri V, Kemperle, 1872, page 21)
      Qui donc vous a appris ces vilains mots ? dit la gouvernante.
    • D’an 21 a viz Gouere e teuas betek ennon ur cʼheloù mat : an Itron Galbrun, anavezet mat en Emsav, a asante dont e Skol Sant-Erwan evel skolaerez vrezhonek hag evel gouarnourez ar bañsionidi. — (Armañs ar Cʼhalvez, Eñvorennoù ur Mestr-Skol, in Al Liamm, no 69, juillet-août 1958, page 295)
      Le 21 juillet, une bonne nouvelle me parvint : Madame Galbrun, bien connue dans l’Emsav, acceptait de venir à l’École Sant Erwan comme institutrice en breton et gouvernante des pensionnaires.
  2. Gouverneure.
    • E Seattle e vo degemeret, gant Christine Gregoire, gouarnourez Stad Washington. — (Prezidant Sina er Stadoù-Unanet, Bremaik, no 96, 18 avril 2006)
      À Seattle il sera reçu par Christine Gregoire, gouverneure de l’État de Washington.
  3. Gardienne.
    • Héliat e hré Elen èl ur hi ha bèkal épad an noz é klask hé goarnouréz. — (Loeiza er Meliner, Ar bont er velin, Mollereh Dihunamb, 1938, page 96)
      Elle suivait Hélène comme un chien et bêlait toute la nuit à la recherche de sa gardienne.

Variantes modifier