gougleze
Breton modifier
Étymologie modifier
Nom commun modifier
Mutation | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Non muté | gougleze | gouglezeier |
Adoucissante | cʼhougleze | cʼhouglezeier |
Durcissante | kougleze | kouglezeier |
gougleze \ɡuˈɡleːze\ masculin
- Courte épée, poignard.
- Ur gougleze a gemeras Holmes en ur banellad ha gant un taol prim e tigoras an arcʼhig. — (Even Gwalereg, An nor morailhet, in Al Liamm, no 119, novembre-décembre 1966, page 430)
- Holmes prit un poignard sur un panneau et, d’un coup vif, ouvrit le coffret.
- [...] an teir flacʼh yaouank a veze o lemma ar cʼhlezeier, ar gouglezeier hag ar broudou goafiou oberiet gant ar pevar den-se kent o rei d'ar gadourien [...] — (Meven Mordiern, Gant Luoez an Doueed, in Gwalarn, no 115-116, juin-juillet 1938, page 23)
- Les trois filles affutaient les épées, les poignards et les fers de lance fabriqués par ces quatre hommes avant de les donner aux guerriers.
- Ur gougleze a gemeras Holmes en ur banellad ha gant un taol prim e tigoras an arcʼhig. — (Even Gwalereg, An nor morailhet, in Al Liamm, no 119, novembre-décembre 1966, page 430)
Variantes orthographiques modifier
Synonymes modifier
- goustilh (poignard)